به نقل از «خبرآنلاین»

آیا ایران به سوی رادیکالیسم گسترده می رود؟/راهی جز بازگشت به سمت مردم وجود ندارد/ جوانان به راه تجربه نوع دیگری از سیاست رفتند

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۸۱۵۱

مهرشاد ایمانی: میانه‌روی عنصر مفقود سال‌های اخیر سیاست ایران است. وقتی تب سیاست تند می‌شود، عملا راهی برای شنیدن مطالبات عمومی باز نمی‌شود، باب گفت‌وگو با مردم نیز بسته می‌ماند و متعاقب آن هم سیاست و هم جامعه، رادیکال می‌شود. شاید پر بی‌راه نباشد اگر بگوییم اعتراضات خیابانی بیش از دو ماه اخیر ناشی از چنین فضایی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای مفهوم‌شناسی میانه‌روی و رادیکالیسم و تأثیر هر دوی این‌ها بر جامعه و البته بررسی راهکارهایی که می‌تواند ارائه داد، ساعتی را با محمدرضا تاجیک، استاد دانشگاه و از چهره‌های سرشناس اصلاح‌طلب، به گفت‌وگو نشستیم. در این گفت‌وگو تاجیک که از سال ۷۶ تا ۸۴ مشاور ریاست جمهور سید محمد خاتمی بود، باور دارد در حوزه اجتماعی لزوما این گونه نیست که در هر شرایطی، حاملان میانه‌روی، کارگزار تغییرِ تاریخی باشند و گاهی میانه‌روی، ارتجاعی جلوه می‌کند و می‌گوید جامعه‌ای که بحران نداشته باشد، تعادل نخواهد داشت.

او سیاست را سیال می‌داند که باید هنگام پیچ جاده، خود را با مسیر تطبیق دهد و این گونه نیست که اگر جاده پیچید، سیاست به راه خودش ادامه دهد. او در ادامه می گوید که اگر چنین شد، الزاما جامعه به سمت رادیکالیسم پیش می‌رود که گاهی ناگزیر است.

تاجیک همچنین درباره حضور سیاستِ رادیکال در ایران می‌گوید که گاهی به جای سیاست با کنترل پلیسی مواجهیم. در این شرایط اساسا سیاست وجود ندارد.

او در حوزه بازشناسی ایدئولوژیک‌ شدن سیاست در ایران باور دارد که «بعد از انقلاب گفتمان مسلط از تولید و بازتولید معنا بازایستاد و نتوانست نظریه‌ای تازه و سبکی نو از خود ارائه دهد. در این فضا امکان درونی‌کردن ایدئولوژی از بین رفت و گفتمان‌های دیگری به صورت آلترناتیو عمل کردند».

تاجیک در بخش دیگری از سخنان خود، اصلاح‌طلبان را دارای طیف‌های مختلفی می‌داند که «عده‌ای به صورت سنتی در غار گفتمانی خود اسیر شده‌اند و سعی می‌کنند نقش‌های روی دیوار غار را واقعی بدانند. آنان نمی‌خواهند از غار عدول کنند و از آن خارج شوند زیرا واقعیت و روشنایی بیرون از غار اذیتشان می‌کند. آن ها در هر شرایطی می‌خواهند برای نقش‌های بر دیوارهای غار مابه‌ازای خارجی بگیرند. برخی اصلاح‌طلبان هم یک پایشان درون و پای دیگرشان بیرون از غار است و دچار بی‌تصمیمی و بی‌تدبیری شده‌اند. فارغ از آن اما عده‌ای به‌ویژه نسل جوان به تعبیر اخوان ره‌توشه برداشتند و قدم در راه بی‌فرجام گذاشتند تا ببینند آسمان همه‌ جا همین رنگ است و آیا می‌شود نوع دیگری از سیاست را تجربه کرد»؟

این چهره اصلاح‌طلب می‌گوید که راهی جز بازگشت به سمت مردم وجود ندارد و باید بپذیریم در هر شرایطی نظر اکثریت باید حکمفرما شود، حتی اگر موافق میل و اراده برخی هم نباشد و شرایط دوران پسااعتراضات را هم منوط به شیوه برخورد امروز با اعتراضات می‌داند که اگر برخوردها سلبی باشد، فردای اعتراضات هم شاهد ادامه رادیکالیسم خواهیم بود اما اگر مطالبات معترضان به رسمیت شناخته شود، می‌توان امید به گشایشی داشت.

مشروح این گفت‌وگو در روزهای آینده در «خبرآنلاین» منتشر می‌شود.

بیشتر بخوانید:

علی مطهری: فقط ورود رهبری رویه شورای نگهبان را تغییر می دهد/برجام، و جنگ اوکراین را به رفراندوم بگذارید افروغ: وقتی فرصت اعتراض به شهروند داده نمی‌شود، بستر اعتراض غیرمدنی و اغتشاش فراهم می‌شود / رژیم پهلوی می‌گفت،انقلابیون می‌خواهند کشور را تجزیه کنند حجاریان: معترضان می‌گویند، می‌خواهیم زندگی کنیم / کاسترو گفته بود، وضع وحشتناکی در ایران دارید،همه راه‌ها را بسته‌اید، لااقل یک راه را باز کنید جلایی‌پور: سرکوب اعتراض‌ها، خود، عاملی برای تشویق اعتراض‌هاست / حمایت ایرانیان خارج کشور از جنبش، وسیع‌تر شده‌ تحلیل تاجیک از اعتراضات اخیر/ با پدیده منحصر به فرد مواجهیم/ سوژه «زندگی» به حرکت درآمده / «ژنرال‌های اصلاح‌طلب»، بهتر است، سکوت کنند حداد عادل: باید غفلت گذشته خود درباره زنان را جبران کنیم/ باید ارزیابی شود ، اشتباهات ما چه بوده و به تغییر روش در چه حوزه‌هایی نیاز داریم

۲۱۶

کد خبر 1703787

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: محمدرضا تاجیک مشاور سید محمد خاتمی دولت اصلاحات سید محمد خاتمی تشکل های مردم نهاد NGO احزاب سیاسی تجمعات اعتراضی راهپیمایی ها و تجمعات میانه روی گفت وگو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۸۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسئله مردم نرخ رشد نقدینگی نیست، مردم تورم را می‌بینند

در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به‌نوعی دولت در بازار پول به‌عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است.

به گزارش هم‌میهن، به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است.

در ادامه گفتگو با داود سوری استاد سابق دانشگاه شریف را می‌خوانید: 

در دو سال‌ونیم گذشته تلاش‌های دولت جهت کنترل تورم نتیجه نداده و تورم از کنترل رشد نقدینگی تاثیر نپذیرفته؛ به نظر شما علت چیست؟

خیلی سخت است که بتوان قضاوت کرد. رابطه رشد نقدینگی و تورم رابطه کوتاه‌مدتی نیست که به محض کاهش رشد نقدینگی در تورم کاهش اتفاق بیفتد. انتظار می‌رود اگر کنترل نقدینگی تداوم پیدا کند در آینده نرخ تورم هم کنترل شود. نکته‌ای که باید توجه کرد این است که کیفیت کاهش نقدینگی به چه صورت بوده است.

آنچه مشخص است اینکه در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به نوعی دولت در بازار پول به عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است. به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است. به هر حال باید منتظر ماند و دید نتیجه کاهش روند رشد نقدینگی در سال آتی چگونه خواهد شد.

یعنی سال ۱۴۰۴ باید منتظر تاثیر بر نرخ تورم باشیم؟

نمی‌توانیم یک رابطه یک به یک بین تورم و نقدینگی داشته باشیم. نرخ تورم می‌تواند از جای دیگر هم افزایش پیدا کند. با این وجود به نظر می‌رسد سال بعد باید اثرات کاهش نقدینگی را دید. البته نرخ اعلامی بانک مرکزی به‌طور متوسط در یک سال ۵۲ درصد اعلام شده در حالی‌که این نرخ تورم در فروردین ۸۰ درصد بوده و تا اسفند به ۳۸ درصد رسیده است. از این رو یک روند کاهش وجود داشته و اگر مشکلی پیش نیاید سال بعد می‌تواند بر نرخ تورم مؤثر باشد.

شاید اشاره ابراهیم رئیسی که اخیراً گفته اقتصاددان‌ها متوجه کاری که دولت برای کنترل نقدینگی کرده می‌شوند همین موضوع است.

چیزی که مهم است اینکه نتیجه سیاست‌ها را باید در عمل ببینیم. واقعیت این است که بسیاری از آمار‌ها منتشر نمی‌شود و آمار‌های منتشر شده نیز از دقت کافی برخوردار نیستند؛ لذا نمی‌توان قضاوت درستی داشت. ولی می‌دانیم که تورم وجود دارد. قیمت‌ها را می‌بینیم که مدام در حال افزایش است.

بحث درآمد‌ها و رشد اقتصادی را می‌بینیم. اگر سیاست‌ها در این شاخص‌ها نمود پیدا نکند نمی‌شود درباره مؤثر بودن سیاست‌ها صحبت کرد. مسئله مردم که نرخ رشد نقدینگی نیست. نرخ رشد نقدینگی را ما به دهان مردم انداختیم. مردم تورم را می‌بینند. حالا از هر جا که می‌خواهد ظاهر شود. برای مردم چه اهمیتی دارد نرخ رشد نقدینگی چقدر است. آن‌ها تورم را نگاه می‌کنند.

در نرخ تورم چه سهمی می‌توانیم برای تورم انتظاری قائل شویم؟ مسئولان در گفته‌هایشان بر غیررسمی بودن قیمت‌ها و تورم‌های غیرواقعی و انتظاری بار‌ها تاکید می‌کنند.

انتظارات قاعدتاً تاثیرات کوتاه‌مدت دارد. ممکن است اتفاقی بیفتد و شوکی وارد شود و برای مردم انتظاراتی شکل بگیرد، اما مدتی که گذشت اثر آن اتفاق از بین می‌رود. ولی وقتی یک پدیده‌ای ادامه‌دار است نمی‌توان به انتظار تفسیر کرد. آنچه ما الان آموخته‌ایم و آن را انتظار می‌نامیم این است که فرآیند سیاست‌گذاری و کیفیت سیاست‌گذاری به‌گونه‌ای بوده که هر سال منتظر بدتر شدن شرایط هستیم.

این را آموخته‌ایم که اگر امروز کالایی را خریداری کنیم صرفه بیشتری دارد تا اینکه سال بعد آن را بخریم. همه می‌دانیم که اگر ریال نگه داریم سال بعد زیان دیده‌ایم. این یک یادگیری است که طی سالیان متمادی شکل گرفته و همچنان این فرآیند در حال تداوم است.

هیچ علامتی نیز داده نمی‌شود که این مسیر ممکن است تغییر کند. نه کیفیت سیاست‌گذاری را رو به بهبود می‌بینیم و نه رفتار‌هایی که در جامعه صورت می‌پذیرد متفاوت می‌شود؛ بنابراین دلیلی ندارد که افراد آموخته‌های خود را تغییر دهند.